Onlar çocuk… Onların dili evrensel… Ne düşmanlık var içlerinde ne ötekileştirdikleri birileri… İkisi Rum, biri Türk… Üçü de Kıbrıslı… Birlikte top oynadıkları Podami köyünde bir zaman dedeleri birbirlerine kurşun da sıkmış olabilir…

Ama onlar için bu topraklar vatan, yurt… Barış içerisinde özgürce oyun oynamak tek dertleri…

Stauros, Tasos ve Cem büyüklerine örnek oluyor… Onlar gösteriyor bizlere sevginin, dostluğun, barışın ve oyunların dili, dini, ırkı olmadığını… Ve yine çocuklardan öğreneceğiz bu adada kardeşçe yaşamayı… Aynı dili koşamıyorlar ama sevginin ve oyunların diliyle anlaşabiliyorlar.

İşte Kıbrıs’ta barışı Stauros, Tasos ve Cem’in bu duyguları yaşatacak bizlere…

Realist