Rum tarafında faaliyet gösteren “Ulusal Halk Cephesi” (ELAM) Güney Kıbrıs’ta faşizmin büyük kara lekesi” olduğu, Avrupa’da yeniden yapılanma aşamasında bulunan ve bugünkü gibi kriz dönemlerinde su yüzüne çıkan faşizmin Güney’de ELAM ve “Hrisi Avgi” (Altın Şafak) adıyla bilindiğini yazdı.

Fileleftheros “Faşizmin Kıbrıs’taki Büyük Lekesi” başlığıyla yansıttığı haberinde ELAM’ın 2008 itibarıyla Rum tarafındaki okullara sistemli müdahalelerde bulunduğu yazdı.

Gazete ELAM üyesi ‘dayı’ öğrenciler aracılığıyla öğrenci ve öğretmenleri korkutma vukuatları işlemeleri, neredeyse bütün okulların duvarlarına milliyetçi sloganlar yazıp, milli bayramlarda gerek öğrenci örgütleri ve bloklarıyla gerekse broşürler dağıtarak kendilerini göstermelerinin Rum gençliği arasına ne kadar nüfuz ettiklerinin göstergesi olduğunu yazdı.

Okullardaki ön çalışmaların devamında aşırı milliyetçi eğilimleri olan kampları beslediğini ve Rum üniversite öğrencileri arasına yayıldığını belirten gazete ELAM’ın “teyit edilmemiş olmasına karşın Rum Ortodoks Kilisesi ile aralarında ekonomik bağlantı olduğu yaygın söylentileri bulunduğuna işaret etti.

Gazete ELAM-Hrisi Avgi bağlantısıyla ilgili özetle şunları yazdı:

“Yunanistan-Kıbrıs tarihi bağları ELAM ve Hrisi Avgi işbirliği ve uzlaşısına güvenli alan teşkil etti. Örgütler karşılıklı olarak ‘esaret altında vatanlar’ felsefesine yatırım yaptılar. Kıbrıs sorunu bu aşırı vatanseverlik için ortak uygun alan oldu. Coğrafik konumu, yabancı düşmanlığı ve ırkçı sloganlarına ortam sağladı.

Ekonomik kriz ile ilgili gelişmeler ELAM’ın ideoloji fabrikasının yakıt malzemesi oldu. Ortalama Kıbrıslı ailenin bugüne kadar aldığı ağır darbe yıpranmış siyasi sistemin itibarsızlığını ortaya koydu. Üç büyük partinin seçmenlerinin son iki hükümetten beklentilerinin boşa çıkması ve yaşadıkları belirsizlik, çoğunu sarstı.

Son seçimlerdeki oy dağılımı partilerin geleneksel, aile bağlarının çok da sarsılmadığını ancak seçmenlerin bir bölümünün alternatif arayışına girdiğini gösterdi.  Bu ortam Vatandaşlar İttifakı’nın oluşmasına olanak sağladıysa da, Yorgos Lİllikas’ın partisi ikinci sıradadır, bu alanda birincilik uzun süredir, başkanlık seçimlerinde adayıyla yarışan ELAM’ın elindedir.

Başkanlık seçimlerinde ELAM’ın adayı sadece nabız tutmuş olsa da, yeniden, daha çok taleple (mecliste sandalye) mücadele edebilir. ELAM, halkın birikmiş öfke ve hayal kırıklığında kazançlı bile çıkabilir. Politikanın dinamik niteliği (Yunanistan’daki) emsali yalanlayabilir ancak sandıkları boykot etmesi çok daha tehlikeli olabilir.”

Tak