• Hükümet yetkilileri gece kulüplerinin kapatılmalı mı yoksa denetimli şekilde gerekli düzenleme ile çalıştırılmaya devam mı edilmeli konusunu tartışıyor tartışmasına ama belki de, oralarda çalışan kadınların hayal ve hedefleri göz ardı ediliyor. Renkli ışıklar ve parıltı kıyafetlerin ardında hemen hepsinin yaşam hikayeleri içimizi burkarken, hayalleri ise neredeyse ortak.

• Kıbrıs Postası kopuk bir aile yaşamında büyümeye çalışırken karşılaştıkları maddi zorluklar nedeni ile ülkemizdeki gece kulüplerinde çalışmaya başlayan bazı kadınlar ile konuştu.

• 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar günü dolayısı ile röportaj yapmak istediğimizi belirttiğimizde önce bir çekinseler de röportaj öncesinde müsaade aldığımız “babalarının” güvenebilecekleri yönündeki telkinleri sayesinde sahne isimleri Melisa A., Gülşen M. ve henüz 20 yaşında olan Bianca B. konuşmayı kabul etti.

• Tümü de bir tanıdıkları aracılığı ile ne iş yapacaklarını bilerek geldiğini söyledikleri ülkemizi güvenli olması nedeni ile tercih ettiklerini belirttiler. Moldovya’dan 10 yılı aşkın bir süre önce gelerek Lefkoşa, Girne, Güzelyurt bölgelerindeki gece kulüplerinde de çalıştığını belirten Melisa A. kişisel bakımlar için çok fazla para harcamak zorunda olduklarını söylerken, alışveriş sırasında kadınların kendilerine çok kötü baktığını ve bu bakışlardan rahatsız olduklarını söyledi. Çalıştıkları yerin kendileri için dışarıdan daha güvenli olduğunu söyleyen Melisa A., “Dışarıya çıkmaktan korkuyoruz, dışarıya çıkarken pantolondan başka bir şey giyemiyoruz” dedi.

• Hayat hikayeleri kadar günlük yaşamları da merak edilen kadınlar, Kıbrıs Postası için odalarının kapılarını da araladı. Her birinin kendine ait olan odalarında mobilyası, kliması, televizyonu bulunan kadınlar, gecenin renkli ışıklarının ardında sakin ve huzurlu bir yaşam sürüyor. Kimi gün boyu uyuyarak dinlenirken, kimi odasında örgü örüyor, kimi ise temizlik yapıyor, televizyon Kalabalık ve gürültülü çalışma saatlerinin dışında sakinlik arayan kadınlar, ailelerinden uzakta ekmek parası kazanmaya çalışıyor.

 Nadire BAHADİ

Hükümet yetkilileri gece kulüplerinin kapatılmalı mı yoksa denetimli şekilde gerekli düzenleme ile çalıştırılmaya devam mı edilmeli konusunu tartışıyor tartışmasına ama belki de, oralarda çalışan kadınların hayal ve hedefleri göz ardı ediliyor. Renkli ışıklar ve parıltı kıyafetlerin ardında hemen hepsinin yaşam hikayeleri içimizi burkarken, hayalleri ise neredeyse ortak.Kimi kendi ülkesinde evlenip ayrılmış, kimi çocuk sahibi kimi değil… Ama mutlaka bakmakla yükümlü oldukları bir kardeşleri, anneleri veya çocukları var kendilerinden kilometrelerce uzaklarda.

Hayalleri de öyle uçuk kaçık şeyler, lüks yaşamlar değil… 1 ay çalışıp 100 Dolar kazanabildikleri ülkelerine döndüklerinde aileleri ile birlikte başlarını sokacak bir ev, hayatlarını rahat sürdürebilecekleri bir gelecek istiyorlar sadece.

Bu hedeflerine ulaşabilene kadar ise “baba” dedikleri patronlarının kendilerine sağladığı kalacak odalarda diğer çalışan kızlarla kız kardeş gibi geçiniyorlar.

Pavyonda çalışan emekçi konsomatris kadınlar kimisine göre adeta bir psikolog, kimisine göre ise bir filozof gibidir. Onların gördüğü kadar insan çeşidini birçoğumuz görmezken, haliyle bazı şeyleri de daha kolay analiz edebiliyorlar. 18 yaşında konsa çıkan da var 33 yaşında birçok yerde çalışıp birçok şey tecrübe eden de…  Onlar için en kötü olanı ise ailelerine ne iş yaptıkları konusunda yalan söylemeleri...

EN ÇOK BAKIŞLARDAN RAHATSIZ OLUYORLAR  

Kıbrıs Postası, kopuk bir aile yaşamında büyümeye çalışırken karşılaştıkları maddi zorluklar nedeni ile ülkemizdeki gece kulüplerinde çalışmaya başlayan bazı kadınlar ile konuştu.  8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar günü dolayısı ile röportaj yapmak istediğimizi belirttiğimizde önce bir çekinseler de röportaj öncesinde müsaade aldığımız “babalarının” güvenebilecekleri yönündeki telkinleri sayesinde sahne isimleri Melisa A., Gülşen M. ve henüz 20 yaşında olan Bianca B. konuşmayı kabul etti. Tümü de bir tanıdıkları aracılığı ile ne iş yapacaklarını bilerek geldiğini söyledikleri ülkemizi güvenli olması nedeni ile tercih ettiklerini belirttiler. Moldovya’dan 10 yılı aşkın bir süre önce gelerek Lefkoşa, Girne, Güzelyurt bölgelerindeki gece kulüplerinde de çalıştığını belirten Melisa A. kişisel bakımlar için çok fazla para harcamak zorunda olduklarını söylerken, alışveriş sırasında kadınların kendilerine çok kötü baktığını ve bu bakışlardan rahatsız olduklarını söyledi. Çalıştıkları yerin kendileri için dışarıdan daha güvenli olduğunu söyleyen Melisa A., “Dışarıya çıkmaktan korkuyoruz, dışarıya çıkarken pantolondan başka bir şey giyemiyoruz” dedi.

TEK DÜŞÜNCELERİ HEDEFLERİNE ULAŞMAK      

Gece kulübünde çalışmaya başlamadan önce hayatlarına dair birçok zorluklar yaşayan Melisa A. ile Gülşen M. aşka inanmadıklarını söylerken, 20 yaşındaki Bianca B. henüz aşık olmadığını söylerken adeta gözlerinin içi parladı. Yaşının küçük olması nedeni ile aşkı da para kazanmak kadar çekici bulan Bianca B. “ileride ne olur bilmiyorum” şeklinde konuştu. “Eğer müşterilere aşık olursak onların birçoğu evli” diyen Melisa A. ise evli müşterilere aşık olmanın doğru olmadığını, yuva yıkmanın günah olduğunu düşünüyor. Ülkelerinde bıraktıkları ailelerine bakmak zorunda oldukları ve kendi geleceklerini kurtarmak zorunda olduklarını söyleyen 3 kadın da tek düşüncelerinin hedeflerine ulaşıp ülkelerine, ailelerine geri dönmek olduğunu söylüyor.

KALABALIK YAŞAMLARININ YALNIZ KAHRAMANLARI

Hayat hikayeleri kadar günlük yaşamları da merak edilen kadınlar, Kıbrıs Postası için odalarının kapılarını da araladı. Her birinin kendine ait olan odalarında mobilyası, kliması, televizyonu bulunan kadınlar, gecenin renkli ışıklarının ardında sakin ve huzurlu bir yaşam sürüyor. Kimi gün boyu uyuyarak dinlenirken, kimi odasında örgü örüyor, kimi ise temizlik yapıyor, televizyon izliyor. Kalabalık ve gürültülü çalışma saatlerinin dışında sakinlik arayan kadınlar, ailelerinden uzakta ekmek parası kazanmaya çalışıyor.

HEPSİNİN HİKAYESİ FARKLI

Melisa A: Henüz 20li yaşların başında burada çalışan bir yeğenin yardımı ile ülkeye gelen 33 yaşındaki Melisa A., hayatını Kıbrıs Postası okuyucuları ile paylaştı. Moldovya’da annesini 8 yaşındayken kaybeden Melisa A. babasının alkolik olması nedeni ile 2 yaşındaki kız kardeşine kendisinin bakmak zorunda kaldığını anlattı. Yaşadığı tüm zorluklara rağmen üniversite eğitimine de Psikoloji alanında bir süre devam eden Melisa A. eğitimini tamamlamasına 1 yıl kala maddi sıkıntı nedeni ile okulu bıraktığını söyledi. “Yeycek ekmeğimiz kalmamıştı” diyen Melisa A. burada çalışan yeğeni aracılığı ile geldiğini ve ülkenin çeşitli bölgelerindeki gece kulüplerinde çalıştığını belirtti. 12 yaşındaki kız kardeşini gelirken akrabalarına bıraktığını söyleyen Melisa A. geçmiş yıllarda çalıştığı bazı işyerleri ile ilgili sorunlar yaşadığını, birçok kez ülkesine gidip geri geldiğini şimdi çalıştığı yerde ise huzurlu ve mutlu olduğunu anlattı. “Çok çalıştım” diyen Melisa A. bu sayede ülkesindeki kız kardeşini ev sahibi yapıp evine yerleştirebildiğini şimdi ise ülkesinde kendisi için satın aldığı evini tamamlamaya çalıştığını belirtti. Tüm hedeflerini tamamladığı zaman ülkesine geri dönmek istediğini söyleyen Melisa A. işi ile ilgili hiç problem yaşamadığını taşkınlık çıkarmaya çalışan sarhoşlarla kendilerini muhatap etmediklerini, bilindiği gibi burada tutsak olmadıklarını, ne zaman isterlerse kontratlarını iptal edip ülkelerine dönebildiklerini gitmek istedikleri yere gidebildiklerini ve çalışmak istemedikleri zaman çalışmadıklarını kimsenin bunun için kendilerine kötü muamele yapmadıklarını anlattı.

Gülşen M: Kırgızistan’dan gelerek 1 yıldır Mağusa’da ki gece kulübünde çalışan 28 yaşındaki Gülşen M. ise hayat mücadelesinin kucağına doğmuş adeta. Daha bebekken anne ve babasını kaybeden Gülşen M. “anne ve baba nedir bilmiyorum. Beni kardeşlerim büyüttü” dedi. Henüz 18 yaşındayken yanlış bir evlilik ile hayatı iyiden karmaşık bir hal alan Gülşen M. erkek çocuk doğurmasını isteyen eşi için 3 kez hamile kaldığını ama 3 seferinde de kız çocuk doğurduğunu söyledi. Yaşları biri 7, biri 2 buçuk diğeri ise henüz 14 aylık 3 çocuk sahibi olan Gülşen M, eşinin bir başkasını sevmesi nedeni ile ayrıldıklarını ülkesinde yaşadığı maddi imkansızlıklar nedeni ile de bir arkadaşının aracılığı ile çalışmak için buraya geldiğini anlattı. Gülşen M., 3 çocuğunu emanet ettiği ailesine burada garsonluk yaptığını söylemek zorunda kalmış. Kızlarını da yanına alıp kızlarına rahat bir yaşam sürebileceği bir hayat hazırladığı zaman ülkesine döneceğini söyleyen Gülşen M’nin çocuklarını görmek için ülkesine gittiği zaman 2 buçuk yaşındaki kızının kendisini tanımamış olması ise oldukça ağrına gitmiş ki bunu söylerken gözleri dolu dolu oldu. İşyeri ve müşteriler ile ilgili bir sıkıntı yaşamadığını söyleyen Gülşen M. “kimse ülkesini, ailesini bırakmak istemez. Çalışmak zorundaydım ve sadece işimi yapıyorum” dedi.

Bianca B: Gece kulübünün en küçüklerinden biri ise Bianca B. Henüz 20 yaşında olan Bianca B. 18 yaşında Moldovya’dan gece kulübünde çalışmak için ülkemize geldi. Bir süre çalıştıktan sonra vazgeçip ülkesine geri dönen ancak 6 ay çalışmadığı süre içerisinde yine maddi sıkıntılarla boğuştuğu için geri dönen Bianca B. ise henüz küçük yaşta babasını kaybettiğini anlattı. Bir abisi ve bir annesinin olduğunu söyleyen Bianca B. ülkelerinde annesinin bütün ay çalışarak sadece 100 Dolar kazanabildiğini, sadece ev kirasının ise bu kazancın iki katı olduğunu söyledi. Tek hedefinin ülkesinde annesinin rahat edebileceği bir ev satın almak olduğunu söyleyen Bianca B. ailesine ise bir casinoda tercümanlık ve kurpiyerlik yaptığını söylemek zorunda kaldığını söyledi. Bianca B. için her ne kadar para kazanmak birincil hedef olsa da aşk deyince gözlerinin içi gülüyor. “Henüz aşık olmadım” diyen Bianca B. ileriki dönemlerde ise ne olacağını bilmediğini söyledi.

Kıbrıs Postası