47 yaşındaki 5 çocuk annesi Rahime Aslan, 5 yıl önce geçirdiği bir felç nedeniyle tekerlekli sandalyeye mahkum yaşıyor. Hayatını dört duvar geçiren Aslan, yaşadığı duruma isyan ediyor

Devrim DEMİR

Lapta’da insanlık dramı yaşanıyor. Beş yıl öncesine kadar her işini kendi gören, çocuklarına kendi elleri ile bakıp büyüten 47 yaşındaki Rahime Aslan, geçirdiği felç sonucu tekerlekli sandalyeye bağlandı.

Beş yıl içinde 30’a yakın ameliyat geçiren Aslan, çocukları ve eşinin yardımı ile yaşıyor.

Türkiye’den 30 yıl önce Kıbrıs’a gelen burada hayat kurup, 5 çocuk dünyaya getiren Aslan ailesi vatandaş bile olamadı.

Fizik tedavi olması gereken Aslan, maddi imkânsızlıklar nedeniyle tedaviye gidemiyor. 6 kişi babanın eline bakıyor, karın tokluğuna çalışan baba eşinin sağlık ihtiyaçlarını karşılayamıyor.

Şeker hastası da olan Aslan’ın, sağlığı maddi imkânsızlıklar nedeniyle her geçen gün kötüye gidiyor. Yaşadığı sağlık sorunları nedeniyle psikolojisi alt üst olan Aslan, hayata güçlükle tutunuyor.

“Sesimizi duyan yok mu”?

Lapta Başpınar bölgesinde, iki katlı bir evin üst katında 5 çocuğu ve eşi ile kötü günlerini unutmaya çalışan Rahime Aslan, yeniden sağlığına kavuşmak istiyor.

Genç yaşında yaşadığı stres ve sıkıntı nedeniyle beş yıl önce aniden rahatsızlanarak felç geçiren Aslan, bir daha ayağa kalkamadı. En küçük çocuğuna annelik yapamadı, son beş yılını hastane köşelerinde geçirdi. Geçirdiği felcin ardından, 30’a yakın ameliyat geçiren ve psikolojisi altüst olan anne çocuklarını kendine mahkûm ettiği için suçluluk duyuyor, sürekli ağlıyor. Havadis’e konuşan Rahime Aslan, “Son beş yıldır hayat haram oldu hem bana hem aileme. Üç kızım iki oğlum var, 18 yaşındaki kızım bana bakabilmek için okulunu bıraktı kendini eve kapattı. Eski sağlığıma kavuşabilmem için fizik tedaviye gitmem şart,  gerek ulaşım sorunu gerekse maddi imkânsızlıklar nedeniyle tedavimi ihmal ettim artık kaslarım yavaş yavaş ölüyor. Şeker hastasıyım, insülinlerimi alamıyorum, eşim sadece 6 kişinin karnını doyuruyor sabahtan akşamlara kadar inşaatlarda taş örüyor. Kendini kaç parçaya daha bölecek,  30 yıldır bu ülkede yaşıyoruz, çocuklarım burada doğdu vatandaş bile olamadık, sesimizi duyan yok mu?”

“Ölmek istiyorum”

Oturdukları iki göz evin küçük bir penceresinden nefes almaya çalışan Rahime Aslan, artık umudunu kaybetti. 5 yılda olması gereken tedavisini tamamlayamayan Aslan’ın artık kasları da hareket etmiyor. Geçirdiği birçok ameliyat psikolojisini alt üst etti, çocuklarına “iyiyim” diyerek moral vermek istese de sağlığı buna el vermiyor.

Aslan, “Dert çok bu hayatta, ben eski sağlığıma kavuşmak istiyorum. Tekrar yürüdüğümü görsem, yüzlerce kez yeri öpeceğim. Tek başıma kalkamıyorum yardımla kalksam, çocuklarıma eşime dayanmadan yürüyemiyorum, artık bunaldım ve ölmek istiyorum” dedi.

Yaşamları alt üst oldu

Evlerinde her gün ağlayan annelerini gören çocukların yaşamları da alt üst oldu. Yaşıtları denizlerde eğlenen çocuklar, anneleri evde yalnız kalmasın diye eve kapandı. Baba Hasan Aslan ise, ailesini kimseye muhtaç etmemek için gece gündüz çalışıyor, inşaatlarda taş örüyor. Rahme Aslan, sağlığını kaybettikten sonra her türlü hastalıkla tanıştı, sürekli nöbetler geçiren talihsiz kadın ambulansla hastaneye götürülüyor, gerekli yardımı aldıktan sonra eve geri dönüyor.

Evlerinden de çıkarılıyorlar

Maddi imkânsızlıklar içinde boğuşan aile oturdukları iki göz odalı evden de çıkarılıyor. Çaresizlikler içinde yaşam mücadelesi veren Aslan ailesinin gidecek hiçbir yeri yok. Aslan ailesi, babanın eline bakıyor, babanın gücü ise sadece ailesinin karınlarını doyurmaya yetiyor.

Annesi için kendini feda etti

Evin 18 yaşındaki kızı liseden mezun olunca, üniversiteye gidemedi. Annesine bakabilmek için tahsil hayatına nokta koyan 18 yaşındaki M.A., “Kardeşlerim okula gidiyor, annemi bırakamam kimse de yok bize yardımcı olacak. Annem bir gün sağlığına kavuşursa, belki bir gün hayallerimi gerçekleştiririm. En küçük kardeşimiz 7 yaşında en büyük kardeşim hariç hepsi okula gidiyor. Bizim derdimiz sadece annemizin sağlığına kavuşması için devletin bize sahip çıkması. Annem imkânsızlıklar nedeniyle bu tekerlekli sandalyede gözümüzün önünde her gün ölüyor. Bizim tek yapabildiğimiz onun yanında durmak, ne hastaneye gidebiliyor, ne ilaç alabiliyoruz. Annemin yeniden tedavisi olması gerekiyor ama kimse bize yardımcı olmuyor. 5 yılda 30 kez ameliyat oldu her yerinden bir şeyler aldılar, annemiz şimdi bu halde” dedi.

Havadis