Berlin Üniversitesi’nden psikolog ve tıp doktorlarından oluşan bir ekip, bu sabah (29.08.2014) klinik deneyler neticesinde ölümden sonraki yaşamın varlığını kanıtladıklarını açıkladılar. Bu şaşırtıcı ilân, tıbben yeni bir çeşit ölüme yakın deneyimlerle, hastanın 20 dakika kadar klinik olarak ölümü sağlanıp, tekrar yaşam döndürülmesiyle varılan sonuçlar neticesinde yapılmıştır.

944 gönüllü ile 4 yılı aşkın bir süre içinde tekrar tekrar gerçekleştirilen bu tartışmalı proses için, bedenin klinik olarak ölmesi ve tekrar hayata herhangi bir hasar olmadan dönmesini sağlayan, epinefrin-adrenalin ve dimiltiltriptamin(DMT) ilaçlarından oluşan karmaşık bir karışım gerekmiştir. Deneğin bedeni, daha sonra, 18 dakika sonra yeniden canlanma prosesi boyunca kanındaki ozonun filtre edilmesi için bir başka ilaç karışımı ile, geçici olarak koma haline sokulmuştur.

Bu aşırı derecede uzun deneyim, “AutoPulse” adı verilen, yeni geliştirilen bir Kardiyopulmoner Resüsitasyon- Kalp Masajı (CPR) makinesi ile olası hale getirilmiştir. 40 dakika ile 1 saat arası ölü olan insanların yeniden canlanması için bu tarz bir alet bir kaç seneyi geçkin bir süreden beri kullanılmaktadır.

Geçmişte, çeşitli tıbbi dergilerde, ölüme yakın deneyimler, halisünasyonun özelliklerinden görülüp, hep varsayımsal olarak ele alnınmıştır. Ancak Dr. Ackermann ve ekibi, bunu aksine, bunları ölüm sonrası yaşamın kanıtları, zihin ve beden arasındaki bir dualizm şekli olarak kabul etmişlerdir.

Berthold Ackermann’ın öncülüğündeki bilimadamları ekibi, opreasyonları izlemiş ve deneklerin ifadelerini derleyip, rapor etmişlerdir. Bir kişiden diğeri arasında çok küçük bazı değişkenlikler olsa da, hepsi de klinik olarak ölüm devrelerinde bazı anılara sahip olmuşlardır ve çok büyük bir çoğunluğu çok benzer bazı hisler tarif etmişlerdir..

En fazla ortak olan anılar: Bedenden kopma, ayrılma, havaya yükselme, sakinlik, güvenlik, sıcaklık hissi, mutlak bir çözülme deneyimi ve yoğun bir ışığın varlığı.

Bilimadamları ulaştıkları sonuuçların çok insanı şoka sokacağının çok farkındalar. Çeşitli deneklerin dini inançlarının deneyin sonunda tarif ettikleri hisler ve deneyimler üzerinde bir etkisi olmamıştır. Gönüllüler; bazıları çeşitli Hıristiyan Kilisesi üyeleri, Müslümanlar, Yahudi, Hindu ve Ateist olarak deneyde yer almamışlardır.

Ackermann şunları ifade ediyor. “Bu sonuçların pek çok insanın inancını bozabilir. Ama bir şekilde, insanlık tarihinin en büyük sorularından bir tanesini cevaplamış olduk. Dolayısıyla, umarım bu insanlar bizi affedebillir.

“Evet! Ölümden Sonra Yaşam Var! Ve bu herkes için geçerli gözükmekte!”