PSİKOLOJİK TEDAVİ GÖRDÜM: İşini kaybettikten sonra borçlarını ödeyemediği için bunalıma girdiğini söyleyen 36 yaşındaki Alkan Barutoğlu, uzun süre psikolojik tedavi gördüğünü anlattı. Halen depresyon ilaçları kullandığını kaydeden Barutoğlu, düzenli bir işi olursa tamamen iyileşebileceğine inanıyor

Duygu ALAN

Maddi sıkıntılar nedeniyle hayatı alt- üst olan Limasollu Alkan Barutoğlu, yaşadığı stres nedeniyle önce depresyon geçirdi, ardından da tüm hayatı değişti.
Limasollu Alkan Barutoğlu, ailesinin maddi durumu iyi olmadığı için küçük yaşta çalışmak zorunda kaldığını ve iş hayatına bir sebzecinin yanında çalışarak başladığını söyledi.
Barutoğlu, bir süre Limasol’da çalıştığını daha çok kazabileceği düşüncesi ile 10 yıl önce de Kuzey’e göç ettiğini ve Güzelyurt’ta babasına ait eve yerleştiğini anlattı.
Güzelyurt’ta yine bir sebzecinin yanında işe başladığını kaydeden Barutoğlu, önceleri bu işten iyi kazanç sağladığını hatta bu kazancına güvenerek bankadan borçlandığını söyledi.
Bu süre içerisine ayrıca evlendiğini ve bir çocuğunun olduğunu dile getiren Altan Barutoğlu, işten ayrılması ile sırasıyla önce yuvasını sonra da ruh sağlığını kaybettiğini belirtti.
Yaşadığı stres nedeni ile depresyona girdiğini ve bir süre de Barış Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’nde psikolojik tedavi gördüğünü anlatan Barutoğlu, kendisine yüzde 60 BTA Affektif Bozukluk yani “duygudurum bozukluğu” teşhisi konulduğunu ifade etti.
Barutoğlu, halen depresyon ilaçları kullandığını ancak kendini yeniden işe yarar bir insan hissederse belki tamamen iyileşebileceğini söyledi.
Alkan Barutoğlu, “Hastalığım nedeni ile devlet beni maaşa bağladı ama ben maaş değil beni yeniden hayata bağlayacak bir iş istiyorum” diye konuştu.

 Alkan Barutoğlu’na 2014 yılında yüzde 60 BTA Affektif Bozukluk yani duygudurum bozukluğu teşhisi konuldu. Barutoğlu halen ayda 2 kez kontrole gidiyor, düzenli olarak ilaçlarını kullanıyor

“İşsiz kaldım bunalıma girdim”
Alkan Barutoğlu, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Yanında çalıştığım sebzeciden iş azlığı sebebi ile ayrılmak zorunda kaldım. Ancak işlerin iyi olduğu dönemde kazancıma güvenerek bir bankadan 10 bin TL’lik kredi çekmiştim ve taksitlerini ödemek zorundaydım. Öte yandan geçimini sağlamak zorunda olduğum bir eşim bir de çocuğum vardı. Uzun süre iş aradım ama bulamadım. Çareyi borcu borç ile kapatmakta aradım. Kredi taksitlerini ödeyebilmek için çevremdeki bazı arkadaşlarımdan borç para aldım. Sonra ne şahıslara borcumu ödeyebildim ne de kredi taksitlerini ödemeye devam edebildim.
Borç birikti dağ oldu, borçlular da kapıma dayanmaya başladı. Bir yandan işsizlik bir yandan biriken borçlar çaresizlik beni çıkmaza soktu. Bunalıma girdim.

“Hastaymışım”
Hem psikolojik durumum hem maddi sıkıntı evliliğimde de mutsuzluklara neden oldu. Eşimle tartışmalar yaşıyordum. Artık birbirimizi kırmaya başlamıştık en sonunda da boşandık. Eşimden ayrıldıktan sonra sinirlerim iyice bozuldu. İçimden sürekli ölmek geliyordu. Kulağıma sürekli bir ses bana kendi canıma kıymam gerektiğini söylüyordu. Çok yalnız kaldığım ve bunları hissettiğim için anne ve babamı çağırdım. Bir gün hava almak için evden çıkacağım sırada o ses yine kulağımda çınladı ve kendimi kaybetmişim. Babam beni Lefkoşa’ya Barış Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’ne götürdü.

Hastanede bana yüzde 60 BTA Affektif Bozukluk teşhisi konuldu. Bu hastalık yüzünden ölmek istiyormuşum. 2 ay hastanede yatılı tdavi gördükten sonra taburcu oldum. Halen ayda 2 kez kontrole gidiyorum, düzenli ilaç kullanıyorum.

“Çocuğumun yüzüne bakamıyorum”
Hastalığım nedeniyle devlet beni maaşa bağladı. Devletten aldığım maaş olduğu gibi kredi kullandığım bankada borcuma kesiliyor. Başka hiçbir gelirim yok. İhtiyaçlarımı arkadaşlarım karşılıyor.  Eski eşim sağ olsun evladımı görmemi engellemiyor. İstediğim zaman çocuğumu görebilirim ama ben bir yıldır evladımı görmüyorum. Nedeni ise çocuğumun yüzüne bakmaya utanıyorum. Evladım benden geçen yıl 50 TL’lik ayakkabı istedi ve ben alamdım. Bu çok ağır. Evim deseniz resmen dökülüyor. Her yer rutubet, duvarlar çatlak. Sağlıksız.”

“Bir şans verin”
Alkan Barutoğlu, yaşadıklarını Havadis’e böyle anlattı. Barutoğlu, yeniden hayata tutunmak istediğini bunun için bir şansa ihtiyacı olduğunu söyledi.
“Havadis aracılığı ile sesimi duyan herkese sesleniyorum. Bana iş verin, bana bir şans daha verin” diyen Barutoğlu, “Ben bu içinde bulunduğum durumdan çok rahatsızım ve utanıyorum. Halen iyileşmiş değilim ama ilaçlarımı kullandığım sürece iyi hissediyorum. Benim yeniden hayata tutunmam için kendimi işe yarar hissetmem gerek. Bunun için de çalışıp paramı kazanmam lazım. Gerek özel sektörde gerekse devlette ayak işleri olsun bana bir iş verilmesini istiyorum. Öyle çok maaş talebimde yok. Kendi kazandığımla karnımı doyurabileyim, ufak tefek borçlarımı ödeyebileyim ama en önemlisi de insan içerisine girip yeniden faal bir insan olayım” diye konuştu.