Bir yılı daha acısıyla, sevinciyle, hüznüyle, yıkıntılarıyla, kazandırdıklarıyla geride bırakıyoruz. Hepimizin yaşantısında olduğu gibi; yaşamın bize getirdikleriyle kâh sevindik, kâh üzüldük. Bu durumu ülke düzeyinde de dünyada da aynı şekliyle yaşadık. Maden kazaları, ölümler, yolsuzluklar, şantajlar, haklı- haksız yargılamalar, sürekli artan vergiler, esrarengiz şekilde uçakların kaybolması-düşmesi, mikro çiple beyin kontrolü, işsizlik, silah-gıda-nükleer terörizm gibi say say bitmeyen tüm bu yaşananlar,2014 yılının envanterine unutulmayacak imzalar attı.
Peki yeni yılda neler bekliyoruz, nelerden umutlanıyoruz? Acıların en derinini yaşatan terörden arınmış bir dünya bekliyoruz. Hiçbir nedenin bir anne veya babaya “başınız sağ olsun” gibi hiç dinmeyecek bir yürek acısına söylenecek bir vesile olsun istemiyoruz. Arapsaçına dönmüş çözümsüzlüklerin yaygarasını duymak istemiyoruz. Siyasi iradenin “bak ben senin üstündeyim, her şeye emrederim, istediklerime hükmederim” anlayışını hiç hiç yaşamak istemiyoruz.Tüm renkleri birlik ve beraberlik armonisi içinde hukuk zemininde harmanlamak istiyoruz.Toplumca ölüm sekeratlığına girmeden; bir an önce gelişmiş demokrasi içinde barış, huzur, insanca yaşamak istiyoruz.
Tabi bunların dışında şahsi egolarımızdan, yersiz hırslarımızdan vazgeçip, kötü yanlarımızı törpüleyip hatta ortadan kaldırıp yüksek sesle kendimize şunu sormalıyız: “ben iyi bir insan mıyım, iyi insan olabilmek için neler yapmalıyım…”Birbirimizin eksikliklerini hiç yorulmadan bulmak, kazmak yerine önce kendimizdeki yetersizliklerin farkında olmalıyız. Herkes yaşamdan her şeyin en iyisini isterken biz yaşama ne katıyoruz, ne üretiyoruz bunun sorgusunu da yapabilmeliyiz. Yaşam felsefemiz ne bir insanı ne de bir toplumu aşağıya çekmek olmamalı. Daima üreten, seven, kucaklayan, öğrenen, bilgiyi paylaşıp öğreten, değer bilen olmalıyız.
Elele tutuştuğumuz, sevgiyle bezenmiş bir ortamda farklılıkların saygıyla karşılandığı, herkesi “kendimiz” yapmaya çalışmadığımız, savaşlardan, tuzaklardan, ölümlerden uzak, evrensel değerleri bilerek ve tüm bunların sağlanmasında şart olan eğitimi ve vicdanı hep öncelikli tuttuğumuzbir dünyayı yaratmak sizce çok mu zor?
2014’e güle güle, 2015’e merhaba demeye ramak kaldığımız şu günlerde bu satırları okuyan herkes için yaşadıklarınıziçinde üzüntüye dair her ne varsa rüzgârın ters yöne dönereksizlere sevinçler içinde birliktelikler, paylaşımlar, kazanımlar ve en başta sağlık dilerken hep mutlu olun, hep gülümseyin diyorum…
Merve Başak BARUT