Bir eli iş kazası sonucu sakat kalan, biri 9,diğeri 8 ve 6 aylık ikiz çocuk sahibi Hüseyin Besli ailesi ile birlikte sefalet içinde yaşıyor.

Teoman TURAN

İskele’ye bağlı Sınırüstü köyünde tam anlamı ile bir aile dramı yaşanıyor. Bir eli iş kazası sonucu sakat kalan dört çocuk babası Hüseyin Besli, biri 9, diğeri 8 ve 6 aylık ikiz çocukları ile tek göz odada sefalet içinde yaşıyor. Bir otelde yaptığı temizlik işleri karşılığında aldığı asgari ücretle dört çocuğuna bakan Besli’nin evinde elektrik de bulunmuyor. Elektriği akrabalarının evinden alan ve baraka gibi tek odalı bir yerde yaşayan Hüseyin Besli’nin tek hayali ise çocukları için kalabilecekleri bir oda yapabilmek. Ancak maddi imkansızlıklar yüzünden küçücük bir odaya eşi ve dört çocuğu ile sıkışmak zorunda kalan Besli hayırseverlerden yardım bekliyor.

Star Kıbrıs’a konuşan Besli, “Geceleri gözüme uyku girmiyor. Sürekli ailemi düşünüyorum ve yapamadıklarım için kahroluyorum. En azından odaları yapabilsem elim sakat olmasına rağmen yine de var gücümle çalışıp aileme bakarım. Hayırsever insanlardan çocuklarıma bir göz oda yapabilmek ve evime elektrik çekebilmek için yardım talep ediyorum” şeklinde konuştu.

ELİM SAKATLANINCA HERŞEY TERSİNE DÖNDÜ

Ailesi ile Sınırüstü köyünde yaşam mücadelesi verdiğini anlatan Besli yaşadıklarını anlattı: “Oto tamir işi yapıyordum. 2011 yılında geçirdiğim bir kaza sonucu sağ elim sakat kaldı. Elimden aldığım yara dolayısı ile birkaç kez ameliyat olmak zorunda kaldım. Bu süre zarfından çalışamadım. Üç buçuk sene çalışamadığım için ailevi sorunlar yaşadım. Eşim ile boşanma aşamasına geldik. Eşim bir süre ailesinin yanına gitmek zorunda kaldı. Ben de eşimin peşinden Türkiye’ye gittim. Eşim ile barışmaya karar verdik ancak orada iş bulamayınca ve alışamayınca buraya tekrar geri geldik.”

TEK İSTEDİĞİM ÇOCUKLARIM İÇİN BİR ODA

“Altı ay önce ikizlerimiz dünyaya geldi. Tek odada eşim ve dört çocuğumla yaşıyorum. Üstelik evimizde elektrik olmadığı için akrabalarımın evinden kablo ile elektrik alıyorum. Ancak dört çocuklu bir aile olarak bu şartlar altında yaşama devam etmek oldukça güç. Çocuklarım için bir oda ve evime elektrik istiyorum. Odayı yapabilmemiz için İskele Belediye Başkanı Hasan Sadıkoğlu inşaat malzemeleri verdi ancak diğer masrafları ödeyemiyorum.”

ÇARESİZLİK CANIMI ACITIYOR

“Devletten 335 TL sakatlık parası alıyorum. Eşim çocuklarımıza baktığı için çalışamıyor. Kısa bir süre önce yakınlardaki bir otelde temizlik işleri yapmaya başladım. Oradan bin 450 TL maaş alıyorum. Tedavim için bankadan 6 bin TL kredi çekmiştim. Devletten aldığım paranın tamamı krediye kesiliyor. Geriye kalan bin 400 lira ile dört çocuğuma bakıyorum. Yeni doğan ikizlerimin masrafı, mamaları, bezleri zaten maaşımın yarısına denk geliyor. Kalan para ile diğer çocuklarıma bakıyorum. Beslenme, gıda masrafları derken yeni bir oda yapma imkânım kalmıyor. Param olmadığı için çocuklarımla birlikte tek bir odada sıkışıp kalıyoruz. Bu benim canımı çok acıtıyor.”

BİR BABA OLARAK KAHROLUYORUM

“Bir baba olarak en azından bir oturma odası ve bir çocuk odası yapmayı çok istiyorum ama bu maddi imkânlarla yapamıyorum. Geceleri gözüme uyku girmiyor. Sürekli ailemi düşünüyorum ve yapamadıklarım için kahroluyorum. En azından odaları yapabilsem elim sakat olmasına rağmen yine de var gücümle çalışıp aileme bakarım. Hayırsever insanlardan çocuklarıma bir göz oda yapabilmek ve evime elektrik çekebilmek için yardım talep ediyorum.”

DEVLET BÜYÜKLERİNE SESLENDİ

Star Kıbrıs aracılığı ile devlet yetkililerine de seslenen Hüseyin Besli, iş kazası geçirdikten sonra çalışamaz duruma geldiği yıllarda eşi ile sorunlar yaşadığını, eşine oturma izni çıkaramadığı, 2012 yılında eşinin boşanmak amacı ile çocukları alıp Türkiye’ye gittiği zaman vize borcu oluştuğunu söyledi.

Besli sözlerini şöyle sürdürdü: “2012 yılında eşim Türkiye’ye gideceği zaman 3 bin TL vize borcu olduğunu, eğer ödemeden çıkarsa 6 bin TL olacağını söylediler. Eşim tamamen gitmeye karar verdiği için çıkış yaptı. Bir süre sonra ben de peşinden gittim. Ancak oralarda yapamadığım işim eşimi alıp geri geldim. O tarihte eşimi ülkeye almıyorlardı.6 bin TL vize borcu olduğunu söylediler ve eğer ödemezse ülkeye sokmayacaklarını söylediler. Bazı bakanlar araya girerek ülkeye girmemize yardımcı oldu.

Öte yandan geçen yıl muhaceret affı çıkmıştı. İç İşleri Bakanlığı bize mektup yollamış. Mektup elimize af süresi bittikten 3 gün sonra ulaştı. Dolayısı ile son çıkan aftan da yararlanamadık. Ancak halen eşim 6 bin TL borcu görünüyor ve bu nedenle vatandaşlık alamıyor. Devlet büyükleri bu sorunumuza bir çare bulsunlar.”

StarKıbrıs