Aile bakımından yoksun çocuklara, ‘aile temelli’ bakım sağlayan SOS Çocuk Köyü'nde en büyük sorun aranan standartlara uygun, sertifikalı, kalifiye eleman bulmak. Kurumda anne olarak çalışan personel açığı ‘teyze’lerle giderilmeye çalışılırken, çeşitli sebeplerle aile bakımını kaybeden çocuklara tam bağımsız hayata geçene kadar destek olmayı sürdüren SOS Çocuk Köyü'nde en büyük sıkıntı ‘teyze’ olarak görev yapacak kişileri bulamamak…
 
Ceren ÖZBİL

Çeşitli sebeplerle aile bakımını kaybeden çocuklara aile temellinde ve aile modelinde bakım sağlayan SOS Çocuk Köyü'ne personel bulmak ciddi bir sorun.

Özellikle acil istihdam gereken durumlarda, kurum önceden bu alanda yeterli eğitimi almış anne ve teyze olarak görev yapacak personel bulmakta sıkıtılar yaşıyor.

Kurumda anne olarak çalışan personel açığı teyzelerle giderilmeye çalışılırken, bu sefer de teyze olarak görev yapan personel bulmakta sıkıntı yaşanıyor.

Devlet politikasında bu kurumda anne ve teyze olarak görev yapacak, personel yetiştirme eğitimi olmaması nedeniyle kurum, kendi personelini kendi yetiştiriyor.

SOS Çocuk Köyü Ulusal Direktörü Refika İnce, kurumun yapısı ve çalışma şekli hakkında KIBRIS Gazetesi'ne bilgi verdi.

İnce, 1993 yılında kurulan SOS Çocuk Köyü'nün çeşitli sebeplerle aile bakımını kaybeden çocuklara, aile modelinde bakım verdiğini anlattı.

"12 aktif ev"

İnce, ilk başlarda kurumda 6 ev bulunduğunu ve bunun zaman içerisinde genişleyerek şu anda 12 aktif ev olduğunu söyledi.

Her evde ortalama 6 çocuğun kaldığını ifade eden İnce, bu sayının biyolojik kardeşleri ayırmamaları nedeniyle değişken olduğunu belirtti.

İnce, bu evlerde çocuklarla birlikte annelerin kaldığını ve bu annelerin vardiya usulü çalışmayıp, ayda en az 24 gün çocuklarla birlikte aynı evde kaldığını anlattı.

Annelerin izne çıktığı zamanlarda da çocuklarla birlikte teyzelerin kaldığını belirten İnce, "Teyzeler 2 evden sorumludur. Sık sık o evleri ziyaret ederler. Anneler izinli olduğunda çocuklarla onlar kalır.

Anneler çocukların bakımından sorumludur ve burada enstitü şeklinde bir bakım yoktur. Yani bir anne çocuğuna belli saatlerde oyun oynama izni verirken başka bir evin annesi farklı saatlerde izin verebilir.

Okul müdürünün de köy içinde evi vardır" şeklinde konuştu.

"Prensiplerimiz veriler doğrultusunda oluşur"

İnce, köyün prensiplerinin rastgele oluşan prensipler olmayıp, yaşanmışlıklardan oluşan bilgiler doğrultusunda elde edilen verilerle ortaya çıktığını anlattı.

Çocukların 15-16 yaşına kadar SOS Çocuk Köyü'nde kaldığını, ardından gençlik evine gönderildiğini ve daha sonra da yarı bağımsız ve tam bağımsız hayata geçmesi için onlara destek verildiğinden söz eden İnce,

"Gençlik evinden sonra yarı bağımsız hayata geçer. Gençler evler kiralar. Mağusa'da okuyorsa ya da iş bulduysa orada ev kiralar. İki üç kişi ile ev kirasını karşılar.

Bizde onlara kira bedeli konusunda yardımcı oluyoruz. O da yiyecek içecek gibi evin ihtiyaçlarını karşılar. Okuyorsa biz part time çalışmasına da teşvik ediyoruz.

Çünkü kendi ayakları üzerinde durması önemlidir. Hazıra alıştırmak istemiyoruz" ifadelerini kullandı.

"Personel bulmakta zorlanıyoruz"

İnce, köye anne ve teyze bulmakta sorun yaşadıklarını anlattı ve "Devlet politikasında temel bakım verenlerde sertifika zorunluluğu olmadığı için sorunlar yaşanıyor" dedi.

Özellikle istihdam ettikleri anne ve teyzeleri ciddi bir eğitim sürecinden geçirdiklerini ifade eden İnce, bu eğitimlerle ebeveynlik kapasitelerini geliştirdiklerini söyledi.

İnce eğitim sürecinin tamamlanıp, göreve başlamasının ardından da denetleme süreci başladığını kaydetti.

Acil istihdam gerektiren durumlarda büyük sıkıntılar yaşadıklarına dikkati çeken İnce mümkün oldukça teyzeleri, anne görevine alarak bu açığı giderdiklerini fakat bu kez de kurumda teyze açığı oluştuğunu belirtti.

İnce devlet politikasında sertifika zorunluluğu getirilmesi durumunda kurumun da daha rahat kalifiye eleman bulabileceğini söyledi.

Kıbrıs