Yunusların bellekleri insanlarınkine benzer bir şekilde işliyor diyor Chichago

üniversitesi biyologu Jason Bruck (Proceedings of the Royal Society). Yunuslar birbirlerini “imzalı ıslıklarla” tanıyor. Her yunus yavruyken kişisel bir ses çıkarıyor. Bilim insanları bu sesin, isimle karşılaştırılabileceğini söylüyor.

Bruck, Amerika’daki hayvanat bahçelerinde ve akvaryumlarda yaşayan büyük yunusları incelemiş. Kurumların ortak bir yetiştirme programı olduğu için bazı kurumlarda ilk yıllarını başka bir yerde geçiren yunuslar bulunuyor. Bruck yunuslara ilk önce hiçbir zaman aynı havuzu paylaşmadıkları hayvanların ıslıklarını çalmış. Yunuslar tanımadıkları hayvanların ıslıklarına hiç ilgi göstermemişler. Oysa Bruck bu ıslıkları tanıdık hayvanların ıslıklarıyla karıştırınca yunuslar hoparlöre doğru yüzürek ıslıklara kendi “isim ıslıklarıyla” cevap vermişler. Bu da yunusların bu ıslıkları tanıdıklarını kanıtlıyor. Hatta yunuslardan iki tanesi birbirlerini yirmi yıl görmemelerine rağmen tanıyabilmiş.