19. NEŞELİ GÜNLER (Orhan Aksoy, 1978)
9-10 yaşlarında bir çocuk, eski samimi Türk komedi filmlerine hazır demektir... Arzu Film ekolüne ait kimi filmleri biz hâlâ bıkmadan usanmadan izleyip hâlâ birbirimize anlatırken onları bunlardan niye mahrum edelim ki? Çocuklarımızın bir zamanların Türkiye’sini, insanlarını ve nelere gülündüğünü bilmeleri, tecrube etmelerini ben çok önemsiyorum... Bu yüzden bu filmlerden öncelikli olarak “Neşeli Günler”i öneriyorum... Sadık Şendil’in senaryosu çok insani duygularla yazılmış, içten ve sıcaktır.
6 çocuklu ve turşuculuk yaparak geçinen Kazım Efendi ile Saadet Hanım, turşu suyu yüzünden kavga edince evleri ayırmaya karar veren evli bir çifttir! Herkes üçer çocuğunu alır ve ayrılırlar. Aradan yıllar geçer ve çocuklar büyüyünce birbirlerini bulmak isterler... “Neşeli Günler”, “Mavi Boncuk” ve “Gülen Gözler” gibi filmler bugünün Türk toplumunda giderek kaybolmaya yüz tutmuş kimi değerleri hatırlatması açısından önemli, seyri kolay ve eğlenceli filmlerdir... Aile olmanın ne olduğunu, komşuluğu, sevgi ve saygının bir arada nasıl tutulabileceğini, yardımseverliği, samimiyet ve mutevazı olmanın anlamını anlatan filmlerdir... Mutluluğun parayla çok ilgisinin olmadığını da -fazla gerçekçi olamadığı zamanlarda bile- güzel anlatır bu filmler...