Mitchell Feinberg'in çektiği kapak fotoğrafında 120 adet renkli koşu ayakkabılarından oluşturulmuş bir kalp yer alıyor. Kalbin ortasında küçük harflerle "Yarışı Bitireceğiz" yazıyor.

Derginin editörü John Wolfson, kapağın ardındaki hikayeyi derginin internet sitesi için kaleme aldığı makaleyle anlattı.

Kapaktaki ayakkabılar gerçekten yarışa katılan kişilerden alınmış.

Derginin bu çok özel sayısında ayakkabıların sahiplerinin maratondaki patlamaların ardından yaşadıkları da anlatılıyor.

İŞTE WOLFSON’IN KALEMİNDEN O KAPAĞIN HİKAYESİ

Pazartesi günü Maraton’daki patlamaların haberini aldığımızda Mayıs sayısı birkaç gün içinde bayilere gönderilecek duruma gelmişti. Normal koşullar altında o aşamada küçük hataları cilalamak vb. işlerle uğraşırız. Ancak haber gelince bitirdiğimiz kapağı bir kenara atıp yeniden başlamamız gerektiğini anladık. Ayrıca dergideki yazılardan birini çıkarıp bombalamalarla ilgili bir şey koymamız ve tüm bunları üç günde yapmamız gerekiyordu.

Önce Boston’daki yazarlardan maratonla ilgili yazılar isteyip bunları nasıl paketlememiz gerektiğini düşünmeye başladık. Kalp şeklinde bir koşucu göğüslüğü mü kullanmalıydık? Siyah bir zemin üzerinde parçalanmış bir maraton çelenginin fotoğrafını mı çekmeliydik? Sonra tasarım editörümüz maraton sırasında giyilen ayakkabıları alıp kalp şeklinde yerleştirerek fotoğraflamayı önerdi.

Bu fikir ortaya çıkar çıkmaz konseptimizi bulduğumuzu anlamıştım. Hatta bu ayakkabıları giyen koşucuların hikayelerinin yazarlardan istediğimiz hikayelerden daha güçlü olduğunu da fark ettim. Hemen planları değiştirip yeni bir kapak ve yazı paketi tasarladık. Ayakkabıları bir araya getirip fotoğraflamanın yanı sıra tek tek çekip ‘Giydiğimiz Ayakkabılar’ başlığıyla her koşucunun hikayesini anlatmak için kullanacaktık.

Harika fikir! Ama bunu bu süre içinde nasıl yapacaktık? 100 kadar ayakkabıya ihtiyacımız olduğunu fark ettik. Ayrıca herkesle tek tek röportajlar yapmalıydık. Hemen Facebook ve Twitter’dan çağrılar yaptık. Bütün çalışanlarımız tanıdıkları herkese ulaşıp ayakkabılarını istedi. Her çift bizim için çok değerliydi. Çalışanlarımızdan gelen her ayakkabı e-postasını büyük bir hevesle karşıladık.

Ayakkabılar gelmeye başladığında biz de insanları arayıp röportajları yapmaya başladık. Bütün ekibimiz katkıda bulundu. Dergide sadece 15 röportaja yerimiz vardı. Dolayısıyla gerisini internete koymaya karar verdik. Üzerine kendimize bir iş daha çıkarıp bu fotoğraflar ve hikayelerin akacağı özel bir altsayfa açmaya karar verdik. Bu sayfa yani bostonmagazine.com/shoes da 30 Nisan günü devreye girecek.

Benim için bu kapak iki şeyi temsil ediyor: azim ve birlik. Kendi başlarına her ayakkabı küçük, eski ve sıradan görünüyor. Ancak bir arada çok güzel, güçlü ve ilham verici bir şey oturuyorlar. Bir tanesini aradan çıkardığınızda bir şekilde tablonun tamamının etkisi azalıyor. Bir araya geldiklerinde Boston’ın ve bombalamalara verdiğimiz yanıtın mükemmel bir sembolünü oluşturuyorlar.

Kaynak: Hürriyet